Karşılıksız aşk veya karşılığı yok olan (kılıksız!) aşk

Aslında "karşılıksız çek" ile benzerlik kuracaktım neredeyse: Kağıt üzerinde "değer" ifade ediyor. Oysa gerçekte?!

Platonik diye bir "değer" bindirmeye çalışıyorlar. Kutsalmış gibi. O ulaşılmazlık "aşkın" bir boyutu yapılıveriyor.

Karşıdaki evli mi bekar mı, zengin mi fakir mi, ünlü mü ünsüz mü (!) başka problemler olası mı? Belli değil. Önemli de değil! Sevmiş ya! "Sevmek her şeyden kutsal".

Böyle midir efendim gerçekte? (Bu sorunun cevabı kuşaklara göre değişiyor. Genç kuşak, orta yaş veya yaşlı; fark ediyor elbette! Yaşamda böylesine bir denge!:)

Platoniki bir kenara koyarsak. Bir de "karşılıksız" olan başka bir durum var; ben buna "kılıksız aşk" diyorum. Yani kaybedenler!

"Seni ben ellerin olsun diye mi sevdim" şarkısını hatırlatırsam tam bağlam anlaşılmış olacak!

Hangisi kötü? Karşılıksız mı kılıksız mı?

Birlikteyken "ayrı" olanlar, aynı evde farklı dünyalar yaşayanlar, sevgisi yalan olanlar, size soruyorum... Size de soruyorum heyecanlı ve taze delikanlı erkekler -kızlar.

Karşılıksız mı, kılıksız mı?

Yoksa "sağlam" bir emek mi.

...


---
Fatih Gökler ile Koçluk için: go@gokler.co
http://goklerkocluk.com
---