3 Ağustos 2013 Cumartesi

Ne garip

by alejo malia

Kendimizi tekrarlarsak "kendimiz" olamıyoruz ne garip.. Ne garip: Durduğumuz yerde durmaya devam edersek "durduğumuz yerden" de oluyoruz!


Ne gariptir tüm bunlar.


Anlamak da gariptir. Anlamaya çalışmak da.


Yazboz gibidir gitgel'imiz, gelgit'imiz.


Kendimizi tekrarlarsak içimizdeki ışığı taşıyamıyoruz. Yürüyemiyoruz sarmal bir merdivenden yukarıya doğru.


Tekrarlarsak kendimizi, duyamıyoruz yürek sesimizi. Kendi nefesimizi. Özbeöz kendimizi!


Duyamıyoruz en yakında atan o "güp güp" sesi. Ritmi. (Aritmi!)


***


Haydi şimdi, sığınalım yine yeni yeniden "şimdiye".


Geçip giden anların anısına bu âna, evet tam bu âna, içimizin kıpırdanışına, kıpır kıpır ışığına..


Kendimizin tekrarına ayak basıp* bir basamak yukarısına!


***


Ne gariptir tüm bunlar.


Gülümsetir olanlar.


...


*ayak basmak: buluşmak yani. fark etmek! "ayak basmak" işte; ilk defa gibi, taptaze, tertemiz. keşfetmek yani "ayak basmak"...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder