Anlık resimler çekip hükmü yapıştırıyoruz!

Oysa yaşam ne siyah beyaz bir film ne de sahne gösterisi. Hepsinden biraz, ve daha da fazlası!

Dinleme sabrını yitirdik.
"Yitirtildi".
Bir/çok hastalığa duçar olduk ki en fenası "dinlememek".

Konuşurken alıyoruz elimize fotoğraf makinesini
(akıllı telefonu örneğin!)
basıyoruz tuşuna;
görüntü neyi gösteriyorsa hükmü verip infaza geçiyoruz!

Anlık bir görüntü müdür yaşam

Değil elbette.
İnişiyle çıkışıyla, rahatlık ve zorluklarıyla,
"rengarenk" bir nefeslenme..
göz -akıl -yürek koordinasyonu..
geçmişi bir kez daha yaşatmayan ama ders aldırıp ileriye baktırtan bir atmosfer..

Yaşam, düz yaşamaktan fazlası!

Başta dediğim gibi:
Ne siyah beyaz bir film ne de sahne gösterisi sadece.

...